AŞk En Çok Maviye YakıŞır

[Ruh]

Maviye gidiyorum
Denize büyüyor ayak izlerim
Elim ayağım kazma kürek
Sessizce mezarını kazıyorum sensizliğin
Denizin başladığı
Ayak izlerimin bittiği yerdeyim…

Mavinin aşkını seyrediyorum…

Martı dayıyor göğsünü Maviye
Bir kanat sevgi dokunduruyor yüzüne…
İstiridye kabuklarına sarmış
Deniz minaresi sırtlanmış mavi aşkı…
Usuldan sandalın yanaklarını okşayan mavi
Bir balığın kuyruğuna tutunuveriyor sonra
Şapka çıkarıyorum mavinin aşkına…

Kıyısındayım işte mavinin…

Örttüm mezarını sensizliğin
İyot kokusunu çekiyorum içime derin derin
Bir nefes
Bir soluk daha
Iğıl ığıl damarlarımda dolaşıyor mavi
Sen diye…

Daha çözer çözmez sandalı iskeleden
Özlemin Maviye bürünüyor
Kürekler martı kanadı ellerimde…
Sabahın lacivert buğusu
Usulca sıvazlıyor tuz sızılarımı
Bir sabah yeli esiyor inceden
Tuzla buz ediyor efkarımı…

Mavinin göbeğindeyim çoktan…

Şimdi kumsaldaki ayak izlerim silinmiştir
Ve kıyı sensizliğimin en rahat döşeğidir
Tüm renkleri bırakıp geride
Atla şu mavide salınan martıya
Uç gel yanıma bir kanat çırpışta
Örtsün mavinin aşkı üzerimizi
Mavileşelim biz de
Aşk en çok Maviye yakışır…